Ang istorya ng batang si Rhadson Lopez Mendoza

Dati nahihirapan ako matulog dahil banig lang ang hinihigaan namin, titingin ako sa dingding at nasunog na karton dahil sa gaserang ilaw namin noon sa tahanan namin. Simple lang akong tao, na may simpleng buhay dati. Masaya na ako kapag nakakakain ako ng Mikmik o kaya ng LALA Chocolate sa tindahan.

Simpleng Rhadson, ang tanging gusto lang eh makapagaral at mabilhan ng bagong bag at sapatos dati. Aalalahanin ko na lang lahat, pero ayaw ko ng balikan, ang hirap rin tumira sa isang maliit na bahay, malamok.. kailangan ko pang mag kulambo. Gamit ang unan para pang sara ng kulambo para hindi na kami mapasok ng lamok.

Masaya ako kapag nakakapagulam kami ng adobo dati, isasabaw ang toyo sa kanin, ayos na kami. Ang hirap nung pakiramdam dati na naiinggit ako sa mga bata na may bike dahil hindi pa ko mabilhan ng Papa ko nun, pero ngayon may Motor na ako nagagamit ko kung san ko man gusto pumunta, dati nanghihiram ako ng PS1, minsan nakikinuod lang, ayaw pa kong papasukin ng mga pinsan ko sa bahay nila at naranasan ko na rin pagsaraduhan ng pinto. Ngayon may PS3 na ako sa sarili kong kwarto. 

Katabi ko lagi ang magulang ko matulog, naranasan ko silang masolo ng 5 taon, at ayan binigyan nila ako ng isang napakasayang regalo at yun ang kapatid ko. Inalagaan ko siya at minahal hanggang ngayon, masaya ako at malapit siya sa akin. Hindi kasi lahat ng kapatid malapit sa kapatid nila, minsan naguguluhan nga ako bakit may mga taong hindi sweet sa kapatid eh nasa iisang bubong lang naman sila, minsan magtataka ka mas close pa nila yung mga kaibigan niya eh nasa malayong lugar sila at hindi naman niya talaga kilala ng husto yung mga kaibigan niya.
Basta masaya ako dati, lalo na ngayon. Hindi na ako manghihiram ng PS1, hindi na ako aapihin dahil may pambili na kami. Lahat ng sugat ng kahapon eh dala ko pa rin hanggang ngayon, kahit na ok na ang pakiramdam ko eh hindi ko makakalimutan ang ibang pagmamaltrato nung ibang tao sa akin noong bata pa ako.

Isa rin ako sa batang api ng mga mas nakakatanda sa akin, masyado nilang sinamantala ang kahinaan ko. Ngayon ko lang naiisip ang mga bagay na ito, dahil may isip na ako.
Sinabi ko sa sarili ko noong bata ako na hindi ako magiging tulad nila, magiging magandang halimbawa ako sa bawat isang tao na makikilala ko, gusto ko maging inspirasyon sa iba, ayaw ko mamuhay ng simple lang, gusto ko maraming taong makakakilala sakin, kahit papano naramdaman ko dito sa Tumblr yun, naranasan kong mahalin ng maraming tao. Dito ko rin nahanap yung taong mahal ko, mga taong nagmahal sakin at dito ko nahanap ang bagong grupo ng barkada ko.

Gusto kong pasalamatan ang magulang ko, pinangarap nila sa aming magkapatid na gagawin nila ang makakaya nila mairaos lang kami sa kahirapan. At ito kami ngayon, masasabi kong malaki na ang pinagkaiba ng bahay naming kahoy at karton dati sa bahay namin na may rooftop na ngayon.
Natutuwa ako at hindi ako yumabang, hindi ako naging mapanlamang sa kapwa, dala ang disiplina ng magulang ko at yung mga sinabi ko sa sarili ko nung kabataan pa ako.
Lahat halos ng nasasabi ko dito sa Blog na ito ay karanasan ko. Masasabi ko sa edad kong ito naranasan ko na ang buhay at itsura ng kahirapan, dahil dati lang kaming nasa squatters area.
Kaya lagi ako nagpapapunta ng tao sa bahay ngayon dahil masaya ako na malaki na ito, may rooftop na matatambayan. Hindi tulad dati, aminado ako sa sarili kong kinahihiya ko ang bahay namin. Wala silang makikita kundi ang maliit naming bahay, ang bahay ata namin dati eh kwarto ko lang ngayon. 

Natutuwa lang ako na naranasan ko ang buhay ngayon sa murang edad ko, na kasama ang magulang at kapatid ko, isa lang naman lagi ang sabi sa akin ng Papa ko at Mama ko. “Mahalin mo lang ang kapatid mo”. Isang pangako na palagi kong gagawin kahit hindi nila isipin. Hiningi ko kay God dati na bigyan niya ako ng magandang kapatid na babae at hindi naman siya nagkamali at maganda naman talaga, napagiisipan pa nga nila kaming mag syota ng kapatid ko, ang sakit lang eh noh? Haha!
Marami pang istorya, masyadong mahaba, baka tamarin ka na basahin kaya inisip ko munang putulin dito, bigla bigla na lang pumasok ko na ishare ang buhay namin dati, maari siguro itong maging inspirasyon sa karamihan.

Salamat sa mga taong nagmamahal sakin.

Ang effort ay para lang sa mga taong marunong maka appreciate nito.

Bakit ka mag bibigay ng effort na hindi naman niya na appreciate?

Ano yun taken for granted? Hindi sa sinasabi kong isumbat lahat ng bagay na ginagawa. Pero wag naman sana maging tanga. Hindi niya gagawin sayo yun kung hindi ka mahalaga.

Hindi bat oras na nga niya ang ibinigay niya? Hindi mo alam kung ano ang likod sa dahilan nang pag sama sayo. Hindi mo ba alam na may mga taong gusto rin siya makasama pero ikaw ang pinili niya kasi mahalaga ang araw na iyon dahil ikaw ang kasama niya?

Marami satin ang nagiging manhid.

Hindi ako naniniwala sa quote na ” Walang taong manhid, hindi mo lang sinasabi ang sakto mong nararamdaman “.

May mga bagay na obvious na.

Kinakain tayo ng sarili nating kapansanan. Mga nagiging bulag sa damdamin. Bingi sa mga bagay na sinisigaw nang puso. Nagiging pilay tayo dahil hindi tayo marunong mag tiwalang may handang sumaklay sayo at umalalay.

Bakit? Bakit? Anong problema? Wag lahatin ang kalalakihan. Dahil hindi lahat ng lalake ay pareho ang magulang. Iba ang mga pinag aralan. Iba ang mga kinalakihan.

Bakit lagi na lang masama ang imahe ng mga lalake sa babae pag dating sa break ups? Hindi bat minahal mo rin at may ginawang mabuti sayo? 

Ang nagiging irony kasi

” Sa isang kasalanan lang, kaya nitong burahin ang napakaraming magandang bagay na ginawa ng isang tao “

Mahalin mo yung taong puro gawa, hindi yung taong puro pangako.

Mahirap kasi mangako sa edad na kung ano man meron ka ngayon, mahirap mangakong  siya lang talaga ang mamahalin mo, mahirap mangako na hindi mo siya iiwan, at lalong mahirap sabihin na siya ang buhay mo. 

Bakit hindi mo na lang gawin ang nararapat? Gawin mo ang mga bagay na gusto niya, pero huwag kang mangangako, may mga taong masyadong dinidibdib ang salitang pangako, dahil dito nagkakaroon sila ng assurance sa relasyon niyo bilang magkasintahan/magkaibigan. 

Huwag kang magtaka kung may mga taong hindi sanay mangako, hindi kasi sila tulad ng iba na sobrang makata, yung tipong ipinapangako pa sayong lilipad kayo, ipinapangako pa sayong kukunin ang buwan makuha lang ang kutitap ng ngiti sa iyong pisngi at labi. Mahirap rin yung ganun, mahalin mo yung taong ang e effort sayo gawin ang mga bagay na alam mo namang ikakakilig mo. 

Mahalin mo ang taong hindi puro salita, tandaan mong ang mga mabubulaklak na salita ay nalalanta rin kapag hindi nadiligan ng kaakibat na pagmamahal.

Tips para maisagawa ang pagdidiet.

Kailangan sigurado ka sa sarili mong mag didiet ka talaga, hindi yung ningas kugon lang. Tandaan mong hindi solusyon ang fasting, DIE-t ang gagawin mo sa sarili mo niyan. Maaga kang mamamatay, at kung sakaling papayat ka man, hindi healthy ang gagawin mo sa sarili mo.

Kung ako ay magpapayo sa sarili ko lamang na experience, maniwala ka sa hindi dapat kumain ka ng limang beses sa isang araw. Oo tama ka ng basa limang beses sa isang araw.

Paano ba ito masasagawa?

• Dapat sapat lagi ang tulog mo para umabot ka sa 8am Meal. Eat like a boss, kumain ka ng madami, walang mangyayari kahit marami kang kainin sa umaga. Ito ang kailangan ng katawan mo, samantalahin mo ang oras na ito.
• Kumain ka every 3 hours or 2 hours, para hindi ka magutom palagi, pero light meals na lang, maaring isang tinapay kada 2 oras, o kaya naman eh gulay.
• Bakit every 3 hours to 2 hours? Ito eh para hindi ka lagi magutom, ang mali sa iba eh nag fafasting sila para feel nila pumapayat sila ito ang hindi nila alam….
• Kapag nag fafasting ka at naisipan mong kumain, mapapadami ka ng kain dahil nga sa nag simula ka nang mag starve. Tandaan mo na babagal ang metabolism mo kapag nagugutom ka.
• Dapat mahilig ka sa tubig, dahil minsan hindi mo alam uhaw ka lang pala, akala mo busog ka, ito eh para mag send ng maayos ang tiyan ng signal sa utak mo para alam mo kung uhaw ka lang o gutom.
• Kesa mag juice ka, or softdrinks, mag tubig ka na lang, walang calories ang tubig, isipin mo kung iinom ka ng softdrinks 110 calories ito, tandaan mo na 2500 ang kailangan na calories nang isang tao, at kung nag didiet ka naman 1500 calories lang ang kailangan mong magastos sa isang araw.
• Iwasan mo ang matatamis, ito ang unang kalaban mo.
• Subukan mong mag exercise o naman tumakbo kasama ang mga kaibigan, sa mga parks, sa mga fun run, sa sports center at kahit saan na pwede kang tumakbo.
• Huwag kang mag set ng araw kung kailan ka mag diet, kakatamaran mo lang ito.
• Disiplina na malupit ang pinakahuling maipapayo ko sayo, kung wala ka nito walang mangyayari sa gusto mong mangyari, tataba ka ng tataba sa gagawin mo.

Mas naniniwala akong mas mahirap mag papayat kesa magpataba, madali lang tumaba, kumain ka lang ng kumain. 

Ang magpapayat mag eexercise ka, iiwas ka sa madaming pagkain, kailangan mo pa ng disiplina sa sarili.

Sana ay nakatulong ang ilan kong health tips sa inyo, kung gusto niyo eh ikalat niyo ito para magkaroon ng idea ang ilang mambabasa dito. Kaya ko alam ito eh ito yung ibang nalaman ko na sinabi sa akin nung trainer ko sa gym ko. Dinagdagan ko nalang ito base sa natutunan at naranasan ko. 

Payo sa mga taong hinahanap/hinihintay ang pag-ibig.

Hindi mo maiintindihan ang tunay na ugali ng isang tao hanggat hindi mo kinikilala ito, tipong hanggat hindi mo nilalagay ang sarili mo sa buhay niya kahit kailan hindi mo makikilala ng buo ito.

Masyado tayong nasisilaw sa magagandang salita, isang bagay na maaring sakit na ng karamihan lalo na ang mga kabataan na nalululong sa salitang pag-ibig, habang tumatagal ang age bracket ng mga taong nagmamahalan eh pababa ng pababa, hindi naman natin sila mapipigilan sa gusto nilang gawin, buhay nila yun eh. Pero nakakabahala dahil paaga ng paaga ang kanilang pakikipagrelasyon.

Ayun ang problema sa karamihan, hindi pa masyadong kilala eh sunggab kung sunggab agad masabi lang na may karelasyon, yung iba nagmamadali, yung iba naiinip, yung iba naman siniswerte agad.

Halos tanong naman ng karamihan, Hanggang kailan ba ako maghihintay? Hanggang kailan ako mag titiis? Ano ba talaga gagawin ko? Maghihintay? O mag hahanap? Paano ako magkakaroon kung maghihintay lang ako? At paano ko siya makikita habang naghahanap ako?

Maraming tanong sa bawat anggulo at sulok ng pag-ibig, minsan lakasan lang talaga ng loob, minsan yung mga taong hindi mo akalaing makakatuluyan mo, eh yun pa pala yung taong nakalaan sayo.

Mga taong swerte sa relasyon.

Ang taong swerte sa relasyon ay yung dalawang taong nagmamahalan at legal.

Yung hindi na kailangan itago sa magulang.

Yung pwede mo siya kasabay kumain kasama ang kaibigan.

May mga tao kasing malaki ang problema pag dating sa magulang ng babae. Ewan ko lang rin kung may lalakeng strikto ang magulang about having bf/gf.

Kasi mahirap pa natin sabihin yung ipaglaban ang pagmamahalan. Kasi nga mga bata pa at wala pang trabaho. Maraming magulang ang hindi open dito. Lalo na at bunso nila ang babae. 

Sa panganay naman mahirap din. Dahil dito nakasalalay ang pamilya.

Mahirap. Pero swertihan lang din. Pag naintindihan ng magulang na minsan eh kailangan din ng onting pagmamahal at inspirasyon ng kanilang mga anak.

At sinwerte ako dun. 

Lahat ng naging girlfriend ko ay naging suportado ng aking amat - ina. Daig pa ang prinsesa. Parang siya pa ang anak kesa sa akin.

Kaso ngayon wala na nga kami. Kaya susubukan ko ulet maghanap ng taong maalagaan at taong masasabi kong akin.

Kahit gaano nyo pa kamahal ang isa’t isa, kung di talaga kayo gagawa at gagawa ng dahilan ang panahon para hindi kayo magkatuluyan.

Dahil tulad ng sinabi ko dati, tadhana ang magpapasya, ipapaliwanag ko ng husto para maintindihan ng Mambabasang Kabataang Pilipino ng Republika ng Pilipinas. (MKPRP). Naks gumaganun na ako,

May mga tao kasing nagtatanong kung bakit sila iniwan ng taong mahal nila, ginawa naman daw nila ang lahat, tapos wala pa rin daw nangyari, iniwan pa rin sila. 

May relasyon na tumatagal ng taon, may relasyon na tumatagal ng araw lang, at yung iba naman ay buwan, kanya kanyang tadhana.

May mga taong walong taon na magkarelasyon pero nagkakahiwalay pa rin. May mga tao naman na isang buwan palang magkakilala eh magpapakasal na.

Kung naiisip mo ang naiisip ko, ayan ang sinasabing tadhana ang nagpapasya, nasasayo kung tatanggapin mo iyon o makikipaglaban ka. Pero mahirap makipaglaban sa tadhana, kasi ikaw seryoso kang lumalaban, tapos ang tadhana ay naglalaro lang pala.

Dapat handa tayong masaktan sa huli, tanggapin mo ang bawat relasyon mo na pang samantalang kasiyahan hanggat hindi ka pa dumadating sa punto na ikaw ay mag aasawa, lalo na kung ang edad mo ay sumasabit sa edad na 12-17 years old, naku poineng at utoy masyado pang maaga para mag seryoso, hindi ko sinasabing laruin niyo ang relasyon ninyo, pero kung iisipin mo ito masyado pa talagang maaga, ang edad ninyo ay puno pa ng tukso. Totoo na marami pa kayong makikilala.

Ito ay payo ng isang kaibigan. Kapag binasa mo ay sigurado magiging bukas ang isip mo sa mga bagay bagay. Kapag binasa mo ito ng buong puso at talino, maiintindihan mo. Matatanggap mo ang bawat pagsubok sa larangan ng pag-ibig. Salamat sa pagbasa.

Galing ito sa isa kong blog: http://matabangutak.tumblr.com

Mga bagay na wala kang magagawa kundi ang ma miss na lang.

• Yung mata niya.
• Yung mukha niya
• Yung kwentuhan niyo.
• Mga araw na nanunuod kayo pareho nang palabas.
• Mga bagay at pag dedesisyon na huwag na lang kayong umalis at sa bahay na lang kayo.
• Mga tawanan sa simpleng biruan
• Mga araw na nag iisip kayo ano magiging pangalan ng anak niyo in the future.
• Sabay mangarap ng dream house niyo.
• Mga yakap sa gabing malamig.
• Ang kanyang mga kamay na parang hindi na bibitaw.
• Ang tapik sa balikat na nagsasabing Kaya natin to.
• higit sa lahat. ANG SAYA NA MARARAMDAMAN MO DAHIL KASAMA MO SIYA.

Lahat ng nangyayari sa mundo may dahilan.

May dahilan kung bakit ka umiinom.. dahil uhaw ka.

May dahilan kung bakit ka masaya.. kasi gumala ka kasama ng kaibigan mo o kaya naman nabilhan ka ng bagong gamit ng magulang mo.

May dahilan kung bakit hindi mo ka grupo ang crush mo sa group project niyo. Dahil baka ma turn off ka sa kanya dahil tamad siya kung sakaling ka group mo siya.

May dahilan bakit ka online ngayon. Maaring may gagawin ka o may bago kang makikilala na tao.

May dahilan kung bakit ka nasasaktan ka ngayon, para makahanap ng bagong kaibigan na susuporta sayo.

May dahilan bakit ka gutom.. hindi ka kasi kumain at nakababad ka sa computer buong maghapon.

Lahat ng bagay may dahilan, hindi maaring wala. Ginawang balanse ng Diyos ang lahat ng bagay sa mundo, tao lang ang nagpapagulo nito, simple lang ang lahat ng bagay kung pag iisipan.

Parang pag-ibig yan, may dahilan yan kung bakit siya ang napili mo o bakit nagkahiwalay kayo. Maaring siya na o may darating pang mas magaling at mapagmahal sa kanya. Huwag kang mapanghihinaan ng loob, lahat ng bagay may dahilan.. At kapag may dahilan, may pag-asa pa itong magbago.

Kapag College ka na.

• kanya-kanyang diskarte sa exams.
• kanya- kanyang diskarte makakopya.
•  di uso ang section, pwede ka kasing maging irregular at malipat sa free section.
•  di uso ang good moral, basta may transcript ka ayos na!
• walang guidance office, Office of Student Affairs lang ang meron, also known as OSA.
• walang Principal’s office
• sa quiz, di uso one whole, yellow pad ang in. Kaya kapag marami kang yellowpad marami kang friends.
• Didiskarte ka tuwing vacant hours mo. Kung saan ka pupunta, saan ka gagala at sino ang mga kaibigan na makakasama mo.
• Matututo kang kumalaban o manira ng professor na ayaw mo sa mga kaibigan mo.
• Mararanasan mong magpuyat dahil sa tambak na projects ng professors mo.
• Matututo kang magsinungaling para makagala kasama ang kaibigan mo ( sa iba lang).

Pero alam mo kung ano ang pinakamasarap sa pagiging college na wala sa elementary at highschool?

Hindi uso ang cleaners. Hindi uso ang schedule ng mga maglilinis tuwing lunes hanggang biyernes. Rekta uwi ka na lang. Dahil sosyal ang school niyo, may janitor.

Minsan dapat kang matuwa dahil yung taong nagmamahal sayo hindi padalos dalos.

Dumadaan siya sa proseso para makasigurado.

Dumadaan siya sa proseso na kung saan ay mas magiging maayos ang pagsasama niyo. 

Dahil iniingatan niya sa lahat ang pag kakaibigan niyo.

Kapag ang tao nagpadalos dalos sayang ang pagkakaibigan niyo kapag may nangyaring hindi maganda sa relasyon niyo.

Sayang ang pundasyon. Sayang ang saya, sayang ang ngiti.

Sobra  kang nirerespeto ng taong yun. Sobra ka niyang mahal. At kahit nasaan ka mang sulok ng mundo. Kapag minahal ka ng isang tao. Hindi niya papansinin yun. Hindi naman niya kailangan lagi kang makita. Ang kailangan niya ay lagi kang maramdaman. 

May mga taong nagmamahal naman ng tapat. Iniiwan pa rin.

Bakit kaya? Dahil ba sila ay nagsasawa sa mga bagay na ipinakita mo?

Ano lang ba ang ginusto mo? Ang magmahal lang nang tapat diba? Kapag tinatanong mo naman sila kung ano ang gusto nila ang sasabihin nila kahit wala na, ang mahalaga mahal mo sila.

Pero sa likod ng pagmamahal, pagtitiwala, pagiging loyal mo sa kanila. Bakit pang-iiwan at pagtatraydor pa rin ang nagagawa nila sa mga taong tunay na nagmamahal? Bakit sa likod ng sayang naibigay mo sa kanila, nagagawa pa nilang ibigay ang lungkot na akala mo walang hanggang kasiyahan na.

Sa oras na iniwan ka ng taong mahal mo, para itong sumpa. Sumpa ng ilang araw, ilang buwan, ilang taon na kalungkutan. Para mawala yung sumpang iyon kailangan mo humanap ng isang taong magtatanggal nito.

Marami sa atin ang ganito, marami sa atin ang iniwan. Marami sa atin ang nagmahal ng tapat, pero iniwan din.

Isama mo na ang inyong lingkod at tagapagsulat ng blog na ito. Pero may darating, at maging masaya ka ulit kapag dumating yung araw na yon.

Napakasakit Kuya Eddie.

Ito na ata ang pinakamalungkot na kanta na narinig ko tuwing Linggo sa radyo. Ang lungkot ng kwento nung kanta, masasabing lahat ng kanta dati pinag iisipan talaga ng sobra at nakakagawa ng kwento at higit sa lahat nakakagawa ng imahinasyon ang taong nakikinig dito.

Tatalakayin natin ang liriko ng nasabing kanta.

Ako’y naririto Nagbabanat ng buto.
Sa mainit na siyudad sa bansa ng Arabyano.
Anong hirap talaga ang kumita ng pera.
Kakapal ang ‘yong kamay Masusunog pa ang kulay.
Sa aking pagtulog Ang daming iniisip.
Bumilis na ang araw upang ako’y makabalik Itinigil ang bisyo.

Makikita/mapapakinggan natin sa lyrics/kanta na yan ay sakripisyo na talaga agad ang ginawa niya. Pinili niyang mapalayo sa pamilya niya para magbanat ng buto, hindi na niya inintindi kung iitim siya o anung mangyayari sa itsura niya pag balik niya ng Pinas. Napakatagal na ng kantang ito, pero bakit ang problema pa rin natin ay pera sa Pilipinas?

Alak, sugal, sigarilyo Upang makaipon, magtitiis na lang ako…
Napakasakit, Kuya Eddie Ang sinapit ng aking buhay.
Napakasakit, Kuya Eddie Sabihin mo kung ano ang gagawin…
At ako ay natuwa Sumulat ang aking anak.
Ako ay nabigla at agad ay lumuha Itay, umuwi ka, dalian mo lang sana.
Si inay ay may iba.
Nagtataksil sa ‘yo ama…
Napakasakit, Kuya Eddie Ang sinapit ng aking buhay.
Napakasakit, Kuya Eddie Sabihin mo kung ano ang gagawin…

Bwisit nga naman oh, habang tumatagal ang kanta eh naiinis ka dun sa babae, paano niya nagawa sa asawa niya yun? Kung iisipin mo na kunwari ikaw yung lalakeng nagtatrabaho tapos ganyan ang dadatnan mong sulat mismo sa anak mo? Hindi bat mababaliw ka ng husto dahil sa gusto mong buhayin ang pamilya mo para may mapatunayan sa asawa mo tapos malalaman mong may iba na siya?

At ako ay umuwi, gabi na nang dumating.
Ang dal’wa naming anak.
Sa malayo nakatingin.

Parang ito yung climax nung kanta, tipong mapapaisip ka agad na may masamang mangyayari at patuloy kang makikinig.

Mata’y namumula, halos nakapikit na.
Ang kanilang kamay may hawak na marijuana.
Ngunit ang masakit, ako’y nagtaka.
Dalawa naming anak, bakit ngayon ay tatlo na?
Mahal kong asawa.
May kasama na s’yang iba.
Ang lupit naman, dala pa ang aking pera…
Napakasakit, Kuya Eddie Ang sinapit ng aking buhay.
Napakasakit, Kuya Eddie Sabihin mo kung ano ang gagawin..
Napakasakit, Kuya Eddie Ang sinapit ng aking buhay.
Napakasakit, Kuya Eddie Sabihin mo kung ano ang gagawin…

May hihirap pa ba sa kanyang sinapit? Mapapa SHET ka dahil sa napakinggan mo, biruin mo dalawa yung iniwan mong anak nung nag abroad ka pag dating mo tatlo na?! Pordiyosporsanto nga naman kapag minamalas ka, grabe at napakasakit nga naman talaga sa isang taong galing abroad yun, ang gusto mo lang naman eh umasenso sa ibang bansa tapos ganito ang matatagpuan mo? 

Kamusta pa yung dalawang anak niyang nag mamarijuana? Napakasakit na nasira na ang pamilya mo, pati ang kinabukasan ng anak niyo eh nasira na rin dahil sa masamang bisyo.

Patunay na napakasarap makinig ng mga lumang kanta dati, ngayon kasi parang nawawalan na ng saysay ang ibang kanta, minsan makagawa lang ng album kahit anong kanta kakantahin na nila.

Gusto mo bang mapakinggan ang kanta? click mo ITO. Salamat sa youtube at meron sila nito.

Lalake sa Loob ng Banyo.

Kapag naliligo tayo madalas tayong nag iisip ng kung ano ano, lalo na kapag nasa banyo ka. Kung lalake ka eh alam mo na rin ang ibig kong sabihin, masyadong malikot ang imahinasyon ng lalake kapag nasa loob na ng banyo tipong isa siyang direktor ng isang "cool" na pelikula. Direktor siya ng lahat ng artista, maari niyang gawin ang lahat ng gusto niya sa kanyang artista.

Kapag pilyo ang isang lalake, kawawa naman ang crush niya o kaya naman isang magandang artista paglalaruan ng malikot na isip ang bawat galaw ng kanyang artista. Magmamalinis ka pa ba? Totoo naman diba?

Minsan may mga tao namang kapag naliligo eh sinasabayan ng pag-iyak, hindi marunong umiyak sa kwarto ang ibang lalake, tipong sinasabay ito sa pagligo habang nagshoshower. Siguro mas ramdam nila ito dahil kunwari ulan daw ito at sasabay ang ulan sa pagtulo ng kanyang mga luha.

Medyo weirdo ang mga lalake kapag naging emo, minsan mas malala pa sa babae. Minsan panget tignan, pero kaya naman ganito ang lalake eh gusto nilang makita lagi sila ng nakakapaligid sa kanila na malakas sila.
Kaya makulit ang isang lalakeng laging nakangiti sayo, pero kapag kinilala mo pa ito malalaman mo ang kwentong maaring mabihag ang kalooban mo, malaman ang isang karanasan na hindi mo aakalain na pinagdaanan na niya.

Chapter 4

Tang ina late na ako sa eskwela! Bakit naman kasi gabi na ko nakatulog eh wala naman ako ginawang  nakakapagod! Naglinis lang naman ako ng kwarto ko at inalala lang si Alyssa. Ang hirap naman kasing makatulog kapag iniisip ang taong mahal mo, kaya ayan tuloy nagiging insomniac ako dahil sa pag-ibig, buhay nga naman oh!
Pumunta na ko ng banyo para maligo, kinuha ang sabon at ipinunas habang kumakanta ng "Makapiling ka ng Spongecola". Habang dumadaloy ang tubig sa aking katawan, iniisip ko kung ano ang sasabihin sa akin ng guro dahil ako ay huli sa kanyang klase. Maari kong bang sabihin sa kanyang depressed ako kagabi dahil ky Alyssa? Na hindi ko matanggap ang pag hihiwalay naming dalawa? Ilang taon na rin ang nakakalipas pero parang nasa iisang lugar pa rin ako.

Hindi ko alam kung masama ba ko o ano.. Dahil nalulungkot akong masaya siya at malungkot pa rin ako. Bakit naman kasi pinagpalit pa ko sa panget na mokong na yun, ginawa ko naman ang lahat pero parang wala pa rin. Tang ina naman oh, hay nako puta talaga ewan ko ba. Bago ko masuntok ang tiles ng banyo kailangan ko ng magmadali para makapasok ako at baka sakaling makahabol pa kung hindi traffic mamaya.

Buti na lang wala kaming uniform at civilian lang kami kahit na mahirap magsuot ng maraming damit dahil baka naisuot mo na ito at sabihan ka pang hindi naliligo aba rekta bihis naman ang gagawin mo at parang gagala ka lang kaya masaya. Ingat ang haharang sa daan sa akin dahil late na talaga ako.

Sana hindi ako mapagalitan..

Panget sa babae ang naghahabol.

Dahil unang una palang babae dapat ang hinahabol. Kahit saang kultura ka pumunta. Hindi naghahabol ang babae. Sabi nga nung napuntahan kong Love Event. Ang babae magpapaganda lang yan sa bahay nila. Tapos magiintay ng lalakeng matapang na manliligaw sa kanila. 

Noong ginawa ng Diyos ang babae. Ang iniisip niya noon ay Beauty. Kaya kayo ang lumabas na magandang produkto ng panginoon.

Kung malalaman mo noong unang panahon pinagsisibak pa ng kahoy ang mga lalake ng mga magulang ng babae maligawan lang ito o kaya makuha ang matamis na OO nang magulang na pwede nang umakyat ng ligaw itong si LALAKE.

Tandaan mo rin na ikaw ang MARIA CLARA ng lalake. At hindi MARIA OZAWA. 

Nakakalimot ang ibang babae na dapat lalake ang gumagawa sa kanila nun. Oo pwede kang magmahal. Pero ang maghabol? Imposible un e. Siguro pwede ka maghabol kung may anak sayo yung lalake. Pero kung single ka naman at ang problema lang ay hindi ka niya mahal. Aba iwan mo! Hindi niya alam yung babaeng pinakawalan niya. Hindi niya alam yung mga bagay na pwede mong magawa sa kanya.

Kaya sana sa mga babae. Matutong respetuhin ang sarili. Minsan may mga lalakeng nag tatake advantage. Kapag alam nilang naghahabol ka, pwede ka nilang abusuhin pero sa huli ikaw ang kawawa.Payong kaibigan ito dahil ako ay isang lalake. Concern lang ako sa mga nararamdaman ng babae. 

Hindi inaasahang pag-ibig.

May araw na sasabihin mo. Ayaw kong magmahal, masasaktan lang ako. Hindi mo alam nandiyan lang pala siya sa tabi mo.Sabi mo dati ayaw mong magmahal, lolokohin ka lang. Pero ano ang nangyari ikaw ngayon ay masaya sa piling niya. Sabi mo dati ayaw mong magmahal, parepareho lang sila. Pero ano ang nangyari? Napatunayan niyang hindi lahat ng tao ganon.

Minsan nakakagulat na lang talaga na ang pag-ibig na hindi naman natin inaasam ay dumadating na lang basta sa buhay natin. Sabi nga nila huwag mong hintayin ang pag-ibig at kusang dadating. Noon walang naniniwala dito. Pero nakakapagtaka na dumadating ito bigla sa isang tao.

Kailangan mo pa ba ng oras? Kailangan mo pa ba ng tamang panahon?

Kung ang pag-ibig na gusto mo ay walang pinipiling oras at panahon? Pwes nasayo ang desisyon.

Kinabukasan pag tapos ng break up.

• Titignan mo ang cellphone mo. Wala na ang text niya.
• Babasahin mo ang mga huling mensahe niya sayo.
• Umpisa palang ng araw parang ayaw mo nang tumayo sa kinahihigaan mo.
• Wala nang magsasabi sayo na kumain ka na.
• Wala nang magagalit sayo kapag humindi ka.
• Ang tahimik ng paligid.
• Titignan mo ang picture frame mo. Kayong dalawa ang nakalagay.
• Hahalikan mo ang litrato niya. Hindi ka handa sa nangyari.
• Medyo maluluha ka. Dahil hindi mo pa talaga tanggap. Naalala mong nadala ka lang ng iyong galit. Kaya nangyari iyon.
• Hiniling mo na sana bumalik ang oras na tinaasan mo ang iyong pride.
• Hiniling mo na sana lumaban pa siya. Para hanggang ngayon kayo paring dalawa.
• Susubukan mong i miscall ang phone niya. Kapag nag ring ibababa mo agad.
• Nag paparinig ka sa GM. Pero sa kanya mo lang talaga i sesend.
• Hindi mo alam kung saan ka pupunta. Hindi ka makakain.
• Ang lungkot ng paligid. Walang sensyales na magiging masaya ka.
• Daig mo pa ang may hangover sa lahat ng bagay.
• Lahat ng Love songs na nakakalungkot. Nakakarelate ka na.
• Theme song mo ngayon PARTING TIME.

Chapter 3.

Maaga akong nagising. Hindi ko alam bakit maaga akong nagising. Siguro dahil nakatulog ako habang nag lilinis at inaabangan ang text ni Alyssa. Kamusta na kaya siya?

Magawa na muna ang gawaing bahay bago ko ulit siya maalala. Kinuha ko ang walis at nagwalis sa labas ng aming bakuran. Kakalinis ko lang kahapon pero naglaglagan na naman ang mga dahon na dala ng simoy ng hangin. Hindi ko alam kung bakit naglalaglagan ang mga ito. Kapag sinubukan mo namang tanggalin , parang napaka imposible namang matanggal ng hangin.

May pasok pa nga pala ako. Pero mamaya pang ala una. Ano kaya ang gagawin sa paaralan? Attendance lang naman ang habol ko dun dahil tinatamad ako sa mga professors na walang ginawa kundi mag pa report. Ano kaya magandang gawin? Pampalipas oras? Ahh alam ko na. Baka magisip ako ng mga kakaibang gawain dahil wala akong magawa. Tulad nang itutok ang sarili sa electric fan at gumawa ng robot na boses. Nakakatuwa nung mga bata pa tayo ay napapaniwala tayo ng ating mga magulang. Ngayon kapag ginagawa natin ito.  Ngayon lang natin nalaman na lahat pala tayo uto-uto ng bata.

Masarap ang init na galing sa sinag nang araw. Siguro dahil alas sais palang. Sakto ang init at lamig na tumatama sa balat. Maganda daw ito sa kalusugan. Hindi kaya kapag sinalo ko lahat ito eh mangitim naman ako? Maitim na nga ako. May iitim pa ba sa sunog na uling? Di naman pala ako ganun ka itim.

Magluluto na ako. Kukunin ko na itlog at ayos na siguro sakin ito. Sapat na to para hanggang mamaya. Kumain na kaya si alyssa? Bakit lagi ko nalang siyang naaalala. Rhaine gising. Rhaine gising. Dapat hindi mo na siya naalala. Past is past. Hindi mo na maibabalik ang mga araw na nawala na. Mga bagay na napag desisyonan na, pagbigyan mo ang iyong sariling sumaya at bigyan mo ng ngiti ang iyong mga mata at labi. Nakakatakot. 

Kinakausap ko na naman ang sarili ko.

Chapter 2

Naglilinis ako nang pinagbihisan ko at nag vibrate ang aking cellphone. Nagulat ako. Kala ko kung anong maligno na ang pumasok sa bahay at tumunog ang drawer. May nag text. Atat ako. Binubuksan ko. Putik! Nag hang pa cellphone ko! Kung hindi ba naman minamalas o. Minsan na nga lang may mag tetext, mag hahang pa. Pinapa excite ako nito ah! Ayan binuksan ko na ulit. !#!#!#!!! 4438 REWARD POINTS AS OF JANUARY 21 130 points. SUSMARYOSEP!! Sa tagal kong nag intay nang makakaalala sakin! Subscriber pa at operator. Buti pa nga tong Buddy Balance naaalala ako eh. May nakaalala kaya sakin sa mga oras na to ngayon? 

Kamusta na kaya si Alyssa. Masaya na kaya siya sa boyfriend niya ngayon? Hanggang ngayon iniisip ko ano ang maling nagawa ko sa kanya. May mga tao palang inaayawan ang pagmamahal? May mga tao palang hanggang dun lang ang kaya? Pag nabigay mo ang atensyon na gusto nila at pag nag sawa na eh bigla ka nang iiwan. Putik talaga! Putik! Hay maligpit na nga tong mga gamit dito. Binuksan ko ang computer. Nag bukas ako ng email ko baka sakaling may makaalala.

Wala pa rin. Puro spam lang at mga tag photos sa isang social networking sites. Ano ano ba mga nakikita ko dun? Mga SAPATOS na Via Deliver daw. Mga Beauty Kits. Dito ko nayayamot eh. Kalalaki kong tao itatag ako sa mga bagay na to? PUTIK! talaga! Sinong hindi mapipikon? Kalalake mong tao lalagyan ka ng blush on, lipstick , maskara, o kahit ano pang mga pang pintura sa mukha ng mga babae. Ayos pa ang mga Relo, sabon , lotion , sapatos , lanyard, at marami pang iba. 

Naalala ko pa nga dati may nag tag sakin nang T-back. Pordiyosporsanto. Ano gagawin ko sa t-back? Isusuot? Tapos paharap yung T? Ano sasaluhin non? hay mga tao nga naman. Makapag log out na nga. Binuksan ko na lang ang TV at ako ay nanuod nang mga bagay na tungkol sa hayop. Sawa na ko sa mga teleserye na yan. Malabo mangyari sa tunay na buhay yan eh. Hindi ko maintindihan sa iba kong kaklase kung bakit hilig na hilig sila dito. Lalo na sa mga naglalabasang KPOP! JPOP! 2NE1 o anu mang LOLLIPOP na yan. Kung ako ililipat ko na lang sa istasyon na puro kanta ng Pinoy. Dito malalaman natin ang magagandang kanta na ginawa ng pinoy. Minsan naman puro revive na rin.

Kamusta na kaya talaga si Alyssa.. Masaya kaya talaga siya?

Itutuloy..

Chapter 1.

Dito mag sisimula ang buhay ni Raine, Labing pitong gulang. Estudyante. May simpleng buhay. At pangarap sa buhay. Ating subaybayan ang buhay niya bilang estudyante at ang pangarap niyang maging astronaut. Pero dahil hindi kaya ng magulang niya. Siya ay nauwi sa kursong MASCOM.

Chapter 1.

Umuwi akong pagod dahil pumasok ako sa eskwela, napakadaming pinagawa nang titser naming si Mrs.Teri. Isang matandang feeling major na titser na kamukha ni Cory Aquino pag nakasuot ng dilaw na bestida. Pagka minamalas nga naman! Sinamahan pa nang malakas na ulan. Nahirapan ako sumakay napaka traffic, an daming estudyante, an daming mga trabahador, mga taong galing sa opisina, sa mall, sa date, sa lakwatsa , mga taong nag duty dutyhan, at nag pasok pasukan. Nahirapan ako sumakay dahil umuulan. Ala sais na kami pinalabas nang aming guro. Bago pa ko nakalabas nang paaralan eh madilim na. Bakit kaya napakadalang nang sasakyan kanina. Dahil ba umuulan? Tinamad ang mga drayber dahil baka mabasa sila? Bakit? Wala bang bubong ang mga dyip nila? Natatakot na baka ma traffic sila? Paano sila aasenso niyan? 

Montalban!Montalban! narinig ko banda malapit sa tindahang binibilan ko ng kwek-kwek. Tumakbo ako kahit umuulan. Gamit ang plastic na folder tinakluban ko ang sarili ko at ginawa kong payong. “O pasok pasok!” sabi ng konduktor. Onsehan yan Onsehan yan! Maluwag yan! Araw araw ginagamit yan!” wala akong maupuan!! Putik! Wala na kong choice. Umupo ako sa gitna nang dyip. Kung hindi ba naman tanga tong konduktor. Kung pwede ko lang sabihin na “Oo nga onsehan dyip niyo. Parepareho ba ang laki ng tao? May taong payat, may taong medyo mataba, may taong mataba, at may taong sobrang taba. yung para bang dapat na siyang mag bayad nang dalawang tao dahil sinakop na niya lahat. siya pa ang galit pag sinita mo at sinasabing pantay pantay ang tao. Eh putik! Sa laki nila eh masasabi mo pa bang pantay pantay? Sabihin ko rin kaya sa konduktor na, O SIGE IKAW DITO! AKO DIYAN SA INUUPAN MO! MATUTO KANG MAMILIPIT! At mabalikan ko kanina ang sinabi ni kuyang kundoktor. Ano kaya ang ibig niyang sabihing ” Maluwag yan, Araw araw ginagamit yan” Hmm.. Matanong nga minsan. An traffic. Nangangalay na ako. 

Nilagay ko muna ang aking backpack sa aking puwitan para upuan. May mga taong tumitingin sakin. Napapansin kong may mga taong nag tetext. May mga mag syosyota na ansikip na nga ng dyip eh kung mag yakapan at hipan ng lalake ang leeg nang babae eh kulang nalang ay mag taxi sila at mag hotel. May mga trabahador din. May mga estudyanteng nakasuot ang kanilang Mp3. Yung iba naka ipod. Yung iba naka Mp3, yung iba naman pocket radio. May construction worker din sa loob at isang guro. Tinignan ko lahat sila. Lahat sila may ginagawa. Saan kaya uuwi itong mga ito? Aba malay ko. Isa lang ata bababaan namin ah. Mag babayad pa ba ko? Hindi ko naman nagamit ang upuan. Pero sige. Hindi naman ako yayaman dito at nakasakay na naman ako. 

Makalipas ang kalahating oras na kalbaryo sa loob ng dyip. Ako ang unang nakababa dahil ako ang pinaka mahirap ang upo. May mga taong nakasabit pa kanina dyuskopo! Sasakay na ako ng tricycle. At andito na ako sa bahay ngayon. Pagod. Lalo akong napagod dahil umuulan. Parang ang sarap matulog. Pero madami pa kong kailangan gawin. May nag text kaya sa akin? May nakaalala? Agh! Wala! Ang hirap ng single Putik na yan! Bakit kasi hindi pa nakuntento sakin yung babae na yun. Bakit pa ako pinagpalit sa lalakeng yun. Anu ba gamit na sabon nun? At pareho lang naman kami ng lamang sa pagligo. Hay buhay nga naman. Binuksan ko nang bahagya ang bintana para maramdaman ang malamig na hangin. Nakakapagod, hinubad ko ang medyas at itinapo sa basket. Shoot! galing ko talaga! Ang sapatos naman ay nilagay ko sa ilalim ng kama. At ang pantalon ko ay nilagay ko sa basket. Shet! Naka brief na lang ako. An sarap nga naman talaga sa bahay, dito lang kasi sa bahay masaya. dito ako ang hari. ako ang bida, tanggap ako ng mga tao dito kung ano ako, ano itsura ko, at ano damit ko. May mas sasarap pa ba doon? Sige nga? Nag ring ang telepono sino kaya ang tumawag?