Nakakamiss yung mga araw na may yayakap sayo kapag malungkot ka or nagtatampo ka. Yun bang hindi ka namromroblema maging malungkot dahil alam mong mamaya lang eh hindi ka matitiis ng taong kinakasama mo. Alam mong may lalambing sayo. Alam mong may nagmamahal sayo.
Nakakamiss yung mga away na kinaiinisan mo nung meron pang “kayo". Tapos marerealize mo na yung away pala na yun ang pinaka lambing dahil may gusto kayong ayusin at may pinaglalaban kayong dalawa.
Nakakamiss na may taong laging nandyan para masabihan ng problema. Yun taong sasabihing :"Kasama mo ako, huwag ka mag-alala. Makakaya mo yan. Dalawa tayo dito".
Nakakamiss maglakad na may kahawak kamay at kapag nakita mo siya sa tabi mo eh nakangiti siya sayo. Yung mga araw na sobrang higpit ng hawak niya sa kamay mo. Para bang ayaw niyang mawala. Yung ayaw niyang may makakahawak pang iba. Yung hawak na sosolohin ka lang niya. Yung hawak na wala na siyang hahawakan pang iba.
Nakakamiss tumawa ng may kasama.
Nakakamiss gumising ng umaga na may lambing na mababasa/mararamdaman galing sa kanya.
Nakakamiss gumawa ng pangarap na pang dalawa. Nakakalungkot isipin na yung mga pangarap niyong binuo eh parang iniwan lang sa isang bodega at kahit kailan ay hindi na ito muling nabuksan. Para bang sariwa pa ang mga pangarap sayo pero sa kanya eh inaagiw na, At ang malungkot dun kaya pala hindi na napapansin eh gumagawa na ulit siya ng pangarap na ang kasama ay iba.
Nakakamiss makaramdam na may isang taong hindi mo kilala dati na nagmamahal sayo. Yun bang, magugulat ka na out of nowhere eh pinagtagpo kayo. Kahit na hindi nag work eh natutuwa kang naranasan mo. Minsan mahirap tanggapin na mahirap. Naranasan mo kasing masarap eh. Kaya hahanap hanapin mo.
Nakakamiss maging masaya ng sobrang tagal. Hindi yung saya dahil may birthday ang kaibigan mo, may bago kang gamit, mataas ang grades mo at marami pang pansamantalang kasiyahan. Kundi, nakakamiss maging masaya na siya ang dahilan. Nakakamiss ma inspired dahil lang sa sinabi niyang mahal ka niya. Yung mga salita niya na “Energizers mo".
Nakakamiss lahat. Pero heto tayo isa sa mga taong umaasa na darating din yan. Na siguro hindi mo pa turn o kaya naman eh lumagpas at kailangan ulit umikot ng roleta para mag krus ulit ang inyong landas. Totoo nga kaya yung maghintay na walang ginagawa? Kung yung oras nga na may ginagawa ka eh wala pa ring makapansin? Paano pa yung naghihintay ka? Eh ayaw sa lahat ng tao nag aassume? Paano mo malalamang may dadating sa buhay mo? Paano mo malalamang mahal ka ng tao? Kung ang iniisip din niya eh maghihintay din? Paano kung naghihintayan kayo? Paano kung parehas kayong natatakot magsabi dahil sa dami mo ng beses na na reject ng tao eh nawawalan ka na din ng pag-asa sa sarili mo?
Nakakamiss no? Nakakamiss mamroblema ng problema ng partner mo. Yun bang problema niya eh problema mo na rin. Nakakamiss may ka share sa buhay :) Nakakamiss may kayakap. Nakakamiss. Nakakamiss :)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento